Wil je het echt?
Culturen hebben een eigen beeld van hun verleden en de toekomst. Ik ben van mening dat juist het verleden ons in staat stelt om een vergelijkbare maar verbeterde toekomst te creëren. Onderschat het verleden niet. Het verleden is veel belangrijker dan we denken. Het verleden kan een prachtige toekomst realiseren. Op welke wijze geeft het verleden motivatie aan de toekomst? Ik definieer motivatie als ‘De kracht achter de behoeften bevrediging’. Wat zijn de behoeften voor de toekomst? Welke toekomst gunnen we ons zelf? Willen we onze eigen mogelijkheden wel zien?
De toekomst? Welke toekomst zien we voor ons zelf. Neem als voorbeeld een bijzondere categorie denkers: de science fiction denkers. Deze toekomstkijkers zien alles al in vroeg stadium. Deze categorie denkers gunnen zichzelf alle ruimte en fantasieën. Deze visionairs weten allang hoe toekomst er uit zal zien. Waar komt dan toch deze honger bij deze mensen vandaan? De verwondering over het verleden en het heden is bij deze toekomstdenkers zo groot dat ze van zichzelf eisen dat ze iets moois tot stand moeten brengen. Ze willen radicale veranderingen. Ze geloven in dat wat ze zelf zien. Deze groep van visionairs laten zien dat ze echt iets willen veranderen. Ze hebben al een concreet beeld gemaakt van de werkelijkheid van ‘morgen’ en ‘overmorgen’. Vaak is het de volgende generatie die de daad bij het woord voegt.Het gaat te ver om de erfenis van alle toekomstdenkers op te noemen maar een prachtig voorbeeld die ons dagelijks leven totaal veranderd heeft is toch wel de Smart Phone. Een idee uit de vorige eeuw. Ook een ander aansprekend voorbeeld is de elektrische auto. De elektrische auto was voor mij echt Utopia. Echter…geloof me, met frisse tegenzin zal ik er aan moeten toegeven. De elektrische auto neemt het over en is niet meer te stoppen. Hoe zit het met jouw verleden en je heden? Wat is jouw visionaire toekomst?
De toekomstkijkers weten al glashelder wat onze behoeften kan bevredigen. Wat we echt ‘willen’. Is dit opmerkelijk te noemen of juist niet. Het zijn onze hersenen die een concreet beeld vormen van wat we willen en hoe we dat tot werkelijkheid gaan maken. De bedachte toekomst kan wel eens veel eerder realiteit worden dan dat we ooit voor mogelijk hebben gehouden.Is het een vreemde gedachte dat openbare systemen uitsluitend nog in bedrijf gaan als we ze nodig zijn. Is het echt een bizar idee dat onze lichaamsfuncties op afstand in de gaten worden gehouden en dat er ingegrepen wordt als het nodig is. Ontwikkelingen zijn dichtbij en kunnen veel sneller worden gerealiseerd dan we denken.Er is ook een waarschuwende keerzijde. Laat afgunst, luiheid en verslavingen niet de regie krijgen over de bevrediging van onze behoeften. Laten we proberen de realiteitszin te bewaren. Pas als we balans aanbrengen kan de gedroomde werkelijkheid sneller realiteit worden dan we ons kunnen voorstellen. Wees niet bang voor morgen. Schep voor jezelf een wereld van verwondering en verlangens. Geef ‘willen’ de ruimte zodat toekomst mogelijk wordt gemaakt. Willen als een bruikbare toekomst voor zowel het individu als het collectief.
